De titel hierboven komt uit een toespraak van dr. Okke Jager, bekende theoloog en TV- dagsluiter uit de jaren van voor de eeuwwis- seling. Zijn opmerking is in mijn geheugen blijven hangen en soms, op een bepaald moment, wordt de betekenis ervan opnieuw actueel.
Want in onze veelkleurige samen- leving worden mensen vaak getypeerd op basis van hun huidskleur.
Heeft deze typering altijd met eerzucht te maken? Of gaan we gedachteloos met onze woorden om en realiseren we ons niet wat typeren voor de ander kan betekenen?
In de diepte van ons denken schuilt niet zel- den een vorm van eerzucht en overal waar veelkleurigheid in een samenleving aanwezig is liggen typeerzucht en eerzucht op de loer en is vertrouwen onder spanning gekomen.
Ik wil dit thema ook betrekken op onze relatie met de mensen in Montagu - Ashbury in Zuid-Afrika. Hoe zullen zij en wij met elkaar omgaan als we vanuit onze betrokkenheid in de Nieuwe Horizon elkaar ontmoeten? Hoe ervaren we verbondenheid?
We zijn immers, zwart, wit of bruin, samen op weg naar Gods Koninkrijk van vrede en gerechtigheid? Het goede zoekend voor elkaar?
Wat mij in Montagu heeft getroffen is de afwezigheid, wederzijds, van enige vorm van typeerzucht of eerzucht.
We zijn gezamenlijk, als vanzelf, een beetje kleurenblind geworden. Ontroerend om dat te mogen beleven.
Theo de Kok, voorzitter
